Fotografie, samenstelling & vormgeving
Rick Hekman
Vormgeving & omslag ontwerp
Krista Rozema, Kesselskramer Amsterdam
Nawoord
Hans Aarsman
Formaat
200mm x 155mm
Print & binding
Ubyubooks
Papier
Matt 170gr
Pagina's
48
Genummerde oplage
100
His name is Rick, he is 28 years of age and has been single from the day he was born. Rick just finished the Royal Academy of Arts, The Hague (The Netherlands) and thought this single fact was interesting enough to graduate with and (self)publish a little, but very nice, booklet. The story is about Rick and him being single. We see Rick on holiday with a bunch of girls, Rick alone on his couch or in his bed varied with little notes written by female friends of Rick. They state how nice, open, honest and straight-forward Rick actually is. The contrast between the notes, the friendly photos with or without the girls, and the fact that he’s still single is a bit uneasy but humorous. There’s a weird tension surrounding Rick’s singularity, which makes it a very good and round project. By the way; the book is designed in cooperation with KesselKramer and the epilogue was written by Hans Aarsman. Find out more about the book here.
1st note “He accepts you, right away. You do not have to prove yourself. He does not think you are strange, even if you are. He does not look down or up to you. That’s why I feel so safe, with Rick. I can totally be myself.”
2nd note “He cries when he needs to, is angry when he feels like, hugs when his arms want to.”
13 december 2011 »
Er is dit jaar een boek uitgekomen: Rick, 28 jaar vrijgezel heet het. Een klein boekje in een kleine oplage, 100 stuks. Niet alleen omdat het openhartig is, vind ik Rick, 28 jaar vrijgezel het interessantste fotoboek van 2011, ook omdat het slim in elkaar zit. Fotografie is heel ruim opgevat en verrassend aan tekst gekoppeld. Toen Rick me vroeg een nawoord voor zijn boek te schrijven, zei ik meteen ja:
“Er zijn veel vrouwen in Rick’s leven. Die vrouwen zijn op Rick gesteld. Hij op zijn beurt is gesteld op die vrouwen. Hij ziet ze regelmatig, gaat met ze op vakantie. Er zitten hele leuke tussen, zo te zien. Ze slaan hun arm om Rick heen, kijken hem verrukt aan. Toch is Rick vrijgezel.
Als er iemand is die dat kan begrijpen ben ik het. Ik ben gesteld op auto’s. Ik kan niet zeggen dat auto’s gesteld zijn op mij, maar als ze het konden, zouden ze het zeker zijn. Als ik in een auto zit, houd ik mijn oren gespitst. Hoor ik iets onregelmatigs, dan zeg ik het tegen de bestuurder. Linksachter moet je binnenkort het wiellager vervangen. Zit het luchtfilter goed vast? In de lage toerentallen hoor ik een brom.
Auto’s hebben het goed bij mij. Maar zelf heb ik er geen. Het is niet dat ik niet kan kiezen. Ook niet dat ik het niet kan betalen. Het is de verantwoordelijkheid, de zorg, ik zou de hele tijd maar opletten of ik iets onregelmatigs hoorde. Dat heb ik niet op de fiets, noch in de trein.
Zou Rick zoiets met zijn vriendinnen hebben? Aan een paar vriendinnen heeft Rick gevraagd iets over hem te schrijven. Lees die briefjes en een tip van de sluier zal worden opgelicht. Willen vrouwen mannen die zorgzaam zijn? Ze zeggen van wel. Er zijn zeker vrouwen die een zorgzame man willen, heel veel zelfs, maar de kans is groot dat ze tot het type behoren waar Rick niet op valt. Er gaapt een gat tussen op vallen en op gesteld zijn. Dat soort gedachten krijg je als je door “Rick, 28 jaar vrijgezel” bladert.
Vraag je Rick of hij weet hoe het zit, zegt hij: “Om je de waarheid te zeggen, ik heb geen idee.” Het is niet dat zijn staat hem zwaar valt, met humor en afstand kijkt hij ernaar. Toch heeft het even geduurd voor hij zoveel afstand had, dat hij zichzelf tot onderwerp kon maken van de fotoserie over vrijgezellen waaraan hij een paar jaar geleden begonnen was. Dat klinkt raar. Afstand van jezelf hebben om jezelf tot onderwerp te nemen. Dat gaat dan ook niet altijd op, maar in dit geval wel. Eerst zocht Rick vrijgezellen op en fotografeerde ze thuis. Zo zou iedere fotograaf het aanpakken, volgens de beproefde reportage-aanpak. En dan? Tien individuen in hun woonkamer, als ze niet al te schuchter zijn, in hun slaapkamer. Wat hou je dan over? Tien voorbeelden van mensen die vrijgezel zijn én een fotograaf toestemming hebben gegeven ze te fotograferen. Dat zijn zij, denk je, terwijl hun portretten aan je voorbij trekken.
Maar de vriendinnen met wie Rick zelf op vakantie is geweest, de kiekjes waar hij zelf op staat. Als je die ziet, denk je: dat kan ik zijn. Omdat het foto’s zijn die je zelf ook in je album kan hebben. Heel vertrouwd blijf je zo de eerste helft van het boek in de vakantiesfeer, zon, water, plezier. Dan wordt het wat killer, zon, water en plezier verdwijnen. De harde werkelijkheid van de vrijgezel. Maar het blijft vrolijk. Knap is dat.”
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten