51˚30'7"N - 6˚45' 25"O Facades Industry Gambling Halls Wedding Dresses door Eric Jan van de Geer (Fotograaf)
www.ericjanvandegeer.nl
 Eric Jan van de Geer (Netherlands, 1965) studied at the Constantijn Huygens Hogeschool voor de Kunsten and took the second phase curriculum in painting at the Frank Mohr Institute in Groningen. In 2002 he was honoured at the European Biënnale for the Graphic Arts in Brugge. Since 2008 he has been an instructor at the Willem de Kooning Academy in Rotterdam. ERIC-JAN VAN DE GEER - 51°30’7”N - 6°45’25”O Eerder maakte Eric Jan van de Geer (1965) al een boek in Düsseldorf: een serie polaroids die hij er schoot tijdens een werkperiode en bundelde. Maar zo chic als Düsseldorf is, zo veel rauwer is de stad waar Van de Geer in 2010 zou verblijven: Duisburg. Dat geldt zeker voor Marxloh, de wijk waar hij uitgenodigd was om een maand lang te werken. Aanleiding voor de uitnodiging was RUHR2010. Duisburg was een van de steden in het Ruhrgebied die gezamenlijk te boek stond als Culturele Hoofdstad van Europa. Zo dicht gelegen bij Nederland, werd het gebied in 2010 bevolkt door Nederlandse kunstenaars en creatieven die er hun stempel drukten op de artistieke programmering. 1 Monat Marxloh was een plan van Nederlandse kunstenaars om opeenvolgend zes exposanten een maand hun gang te laten gaan in deze achterstandswijk. Die ruige kant wilde Van de Geer bevestigen en nuanceren in een reeks polaroids. Snapshots van façades, industrie, speelhallen en bruidsjurken geven een indruk van momentopnamen, van de blik van een reiziger. Van de Geer besloot die foto’s uit te geven in boekvorm, als een vervolg op de eerdere Düsseldorfse publicatie. Deze nieuwe uitgave werd een boek dat via een fotografisch beeldverhaal het contrast toont tussen de façade van liefde en geluk, de schone schijn en het cliché-beeld van de achterstandswijk. De foto’s waren te zien in Duisburg en nadien in het Wilde Weten in Rotterdam, het boek werd gepresenteerd in het Centrum Beeldende Kunst Rotterdam. Britse verslaggeefster onderweg in No-Go-Marxloh: “Dit is niet meer het Duitsland dat wij kennen!” Geplaatst op 11 maart 2018 door E.J. Bron  (Door: Marilla Slominski – Vertaling: E.J. Bron) De Britse journaliste Sue Reid is voor de “Daily Mail” naar Duitsland geweest. Ze bezocht Duisburg-Marxloh, een van de ontelbare No-Go-Areas die zich in Duitse steden uitbreiden en waarvan het bestaan nu zelfs door de bondskanselier werd opgemerkt. De conclusie van Sue Reid: “Dit is niet meer het goede oude Duitsland dat wij kennen.” Een man van middelbare leeftijd in een dikke winterjas geeft op deze zaterdagmorgen in de bittere kou ter gelegenheid van de komende Internationale Vrouwendag tulpen weg. Op het marktplein van Marxloh, een vervallen multiculturele wijk, waarin je zelden de Duitse taal hoort, aan de rand van het ooit bloeiende staalstad Duisburg, valt hij op. De helft van de 20.000 bewoners in deze voorstad heeft buitenlandse wortels. Velen zijn op grond van open EU-grenzen en Angela Merkel´s uitnodiging om alle vluchtelingen uit de hele wereld te verwelkomen, aangekomen. De gevolgen van de grootste migratiecrisis in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog waren voor Marxloh catastrofaal. Veel van de nieuwkomers zijn werkloos, vertrouwen op uitkeringen van de staat en doen niets nuttigs. In een doorgesijpeld politiebericht staat dat de straten door drugsdealers en rovers gecontroleerd worden, die “criminaliteit als vrijetijdsbesteding beschouwen”. Veel van de weinige Duitsers die hier nog wonen, zijn bang om na het invallen van de duisternis nog uit huis te gaan wegens “conflicten tussen buitenlanders”. Ritjes met de tram ´s avonds zouden een “nachtmerrie” zijn. “We hebben hier veel problemen en het wordt niet beter”, zegt de tulpen-man in goed Engels, terwijl hij mij een oranje tulp uit zijn mand geeft. “Dit hier is een gevaarlijke plek, die mevrouw Merkel liever vergeten heeft.” Verleden week gaf Merkel voor het eerst toe dat gebieden zoals Marxloh wetteloze No-Go-Areas geworden zijn, waar autochtonen en zelfs de politie bang zijn om deze te betreden. Aan het einde van haar carrière ziet Merkel zich gedwongen om een liefdeloze “grote coalitie” van politieke tegenstellingen bij elkaar te brengen. Zij, die meer dan een miljoen nieuwe gezichten verwelkomde, beleeft een dramatische neergang en een toenemend sceptisch publiek, dat geïrriteerd door haar “Wir schaffen das”-mantra achterblijft. De toenemende ontevredenheid hielp de AfD aan een snelle opkomst en maakte van haar de op twee na grootste fractie in het parlement. In Marxloh kreeg de partij een derde deel van de stemmen van alle stemgerechtigden. Geen hoop in zicht “We zijn compleet gedesillusioneerd”, vertelt een jonge Duitser met een oorring, die voor een van de weinige kroegen die er gezien de geheel onthoudende islamitische meerderheid nog is, een sigaret rookt. “Het is geen wonder dat hier zoveel mensen tegen Merkel en haar beslissing om zoveel buitenlanders op te nemen, zouden zijn”, zegt hij, voordat hij teruggaat naar zijn spelletje darts. Op het marktplein in Marxloh wordt het restaurant Spar door een 28-jarige Turk geëxploiteerd, die daarvoor tien jaar in het Londense district Woord Green woonde. Hij kwam zes maanden geleden wegens familieproblemen naar Duitsland, weigert zijn naam te noemen, bevestigt echter dat de wijk “enorme problemen” zou hebben. “Er zijn hier veel mensen uit alle delen van de wereld, die hier de controle willen hebben”, zei hij. “We zien de politie niet vaak en ze lijkt hier weg te blijven.” Marxloh is geen plek waar men zich veilig voelt De enige politieagenten die ik in een tijdsbestek van zeven uur ontmoette, waren twee die voor hun bureau op het marktplein bij een overvolle vuilnisbak stonden. Ze weigerden, ondanks de aanwezigheid van een tolk, ook maar een woord met mij te wisselen. De straten komen bij het invallen van de duisternis tot leven. Dan verlaten de autochtonen de supermarkt genaamd “Istanboel” op het marktplein. Dan klinkt er luide Arabische muziek uit de vervallen woonblokken over het plein, komen Roma bij elkaar om bier te drinken en rijden jonge mannen in hun auto´s voorbij, schreeuwen iets en verdwijnen weer in de duisternis. Zelfs media als “Bild” en “Spiegel” berichten over de ongeveer 40 No-Go-Areas. Zij noemen ze “broeinesten van anarchie”. In de door migranten bewoonde gebieden domineren werkloosheid, parallelsamenleving, drugshandel, criminaliteit en misdaad. Immigranten zouden complete straten overgenomen, autochtonen en zakenmensen geïntimideerd en tot zwijgen gebracht hebben. Vooral politieagenten zouden het slachtoffer zijn van respectloosheid en agressie, aldus “Bild” en “Spiegel”. Dat klinkt niet als het oude Duitsland Marxloh, 20 minuten met de tram verwijderd van het centrum van Duisburg, was vroeger een plek waar Duitse gezinnen op zaterdagmiddag inkopen deden, een picknick in het park konden houden of een kopje koffie en een biertje in de straatcafés konden drinken. Er zijn niet veel van hen meer die zich hier nog naartoe wagen. De meerderheid van de vrouwen draagt een hijab, mannen in leren jacks komen bij elkaar op de hoek van de straat om te roken, terwijl ze in vreemde talen spreken en doelbewust vreemdelingen aanstaren. Marxloh was lange tijd een etnische smeltkroes. De eerste buitenlanders die zich hier vestigden, waren Turkse gastarbeiders, die in de jaren ´50 en de jaren ´60 naar Duitsland kwamen om in de staalfabrieken, waarvan er nog maar eentje is overgebleven, te werken. Velen van hen zijn nu Duits staatsburger. Spoedig daarna werd aan Libanezen toevlucht toegestaan, toen zij tijdens een burgeroorlog, die begon in de jaren ´70, werden verdreven. Toen meer dan tien jaar geleden de grenzen van de EU voor Oost-Europeanen werden geopend, kwamen ook de Bulgaren en Roemenen. Toen kwam de beslissing van mevrouw Merkel om Syrische vluchtelingen uit te nodigen, wat ertoe leidde dat vele anderen – die zich voordeden als vluchtelingen – uit Koerdische gebieden van het Nabije Oosten, uit de Balkan-landen en uit Afrika kwamen. Volgens informatie van de autochtonen vormen de straten van Marxloh de grenzen tussen etnische bendes die in drugs handelen. Eentje heet “Koerdische straat”, een andere “Roemeense straat”. De bekentenis van Merkel over het bestaan van No-Go-Areas kwam slechts een week na het bekend worden van een door de regering in opdracht gegeven onderzoek naar migrantengeweld, waaruit een stijging van de criminaliteit bleek die door mannelijke migranten in Duitsland tussen de 14 en de 30 jaar werd gepleegd. Vooral de toestroom van asielzoekers zou aan deze ontwikkeling hebben bijgedragen. Stijgende criminaliteit door asielzoekers In het gebied Duisburg zouden vooral Libanese bendes actief zijn, die de autoriteit van de politie niet meer erkennen. Hun leden zijn jonge mannen tussen 15 en 25 jaar, die volgens het bericht voor “bijna 100%” wegens vermeende misdaden, zoals toebrengen van lichamelijk letsel, diefstal of roofzucht, gezocht worden. In Marxloh werd verleden jaar met Pasen een 15-jarige Bulgaarse jongen laat in de nacht bij een ruzie tussen zijn vader en landgenoten met een bijl gedood. Het kind werd stervend naar zijn moeder naar huis gesleept en liet een lang bloedspoor op de stoep achter. Zoiets zou niet mogen gebeuren. Twee jaar geleden gaf Arnold Plickert, regionale chef van de grootste Duitse politievakbond, toe dat de toestanden in Marxloh en andere No-Go-Areas te lang genegeerd zouden zijn. Hij riep destijds op tot een zero tolerance politiek: “Als iemand zijn richtingaanwijzer tijdens het autorijden niet gebruikt, naar te luide muziek luistert of een peuk op de grond gooit, zou de politie onmiddellijk moeten optreden en ervoor zorgen dat de wet gehandhaafd wordt”, zei hij. “Wie er ook naar Duitsland komt, hij/zij moet zich aan onze regels houden. En als ze dat niet doen, dan moet men een rode lijn trekken en hen uitzetten”, aldus Plickert. Het was een krachtige uitspraak, maar dit weekend lijkt daarvan in Marxloh niets te zijn aangekomen. Ik zie Roma-meisjes in de basisschoolleeftijd die op straat bedelen, en jongens van 13 of 14 jaar die op het moment dat het verkeer wat langzamer reed, de straat op renden, op de autoruiten klopten en dreigend in het Arabisch geld van de bestuurders eisten. Wat de overbelaste politie – en nu ook Angela mevrouw Merkel – hier ook over te zeggen hebben, in dit treurige deel van Duitsland schijnt alles bij het oude te blijven. “Mutti” Merkel mag dan nog een ambtsperiode voor zichzelf hebben bevochten, maar het lijkt erop dat ze weinig zal kunnen veranderen aan de chaos, waarvan veel mensen geloven dat die grotendeels door haar zelf veroorzaakt werd. |
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten