Paul Kooiker Hunting and fishing Photography

ART IN REVIEW; Paul Kooiker -- 'Hunting and Fishing' By GRACE GLUECK

Naked women running through woods and meadows is an almost foolproof subject, and in his first solo show in this country, the Dutch photographer Paul Kooiker pursues it with single-minded zeal. Almost all of the women are photographed from behind, seemingly in search of -- or pursued by -- someone or something. It is hard to tell which, a puzzle that lends an air of poetic mystery to these images.

To add to the intrigue, Mr. Kooiker has chosen to give his camera work the look of painting. The soft-focus photos are manipulated in the darkroom, then transformed into digitized images and printed on watercolor paper. The result is a blurry ''painterly'' look in which some bodies are easy to discern, others so indistinct that they all but blend with their woodsy backgrounds.
There are figures that could be takes from a pornographic movie, and others that suggest the innocence of, say, an anthropological film on tribal folkways. The most assertive (the works are all untitled) is one bathed in golden light in which a woman with a spectacular mane of Pre-Raphaelite hair, yet reminiscent of a Cézanne bather, steps like a wary animal through a field of tall grass; among the ghostliest is an image so deliberately out of focus that the body is almost indistinguishable from dappled areas of sun and shadow. But these seductive male visions are flawed by the suggestion in the show's sardonic title, ''Hunting and Fishing,'' of women as wild game. GRACE GLUECK

In Kooikers fotoserie zien we enkele blote vrouwen wegvluchten op de heide, alsof ze door de fotograaf zijn opgeschrikt uit hun bezigheden. Andere vrouwen kijken om alsof ze zich betrapt voelen. De beelden verwijzen naar de fotografie van de dertiger jaren, toen het vastleggen van sportieve jongens en meisjes, mannen en vrouwen erg populair was. Deze opnames van gezonde, bewegende, rennende of paraderende mensen werden meestal vanuit een laag standpunt gemaakt.

De foto’s van Kooiker doen ook denken aan de verraderlijke schone nimfen uit de Romantische poëzie aan het eind van de vorige eeuw. Deze vrouwen verleidden onschuldige mannen, brachten ze in hun ban en lieten ze vervolgens wegkwijnen in hun hartstochtelijke verlangens. Alle foto’s in deze serie zijn bewust vaag gehouden, waardoor de modellen onherkenbaar zijn.

De fotoserie geeft een goed beeld van Kooikers uitgangspunten. Hij doet onderzoek naar de vorm van het menselijk lichaam en het beeld dat dit oplevert. Daarom werkt hij ook altijd in series. Zijn modellen zijn anoniem. Er wordt op de foto’s niets verhuld noch geaccentueerd. Hiermee maakt hij elke associatie met het beeld van de vrouw of man, zoals we die uit de reclame kennen, onmogelijk. Het gaat bij hem om de soort. De achtergrond van de modellen wordt gevormd door de natuur. Aan elke serie ligt een aantal strenge regels ten grondslag: de modellen worden opgenomen op dezelfde afstand, in dezelfde houding en in een zelfde soort omgeving. Binnen deze beperkingen worden de mogelijkheden van de verschillende lichaamsvormen uitgeprobeerd.

Technische kunstgrepen spelen een belangrijke rol bij de foto’s. Daarmee maakt hij het kijken naar de beelden niet gemakkelijk. De serie is met opzet onscherp. Deze wijze van weergeven dwingt de kijker ertoe in beweging te komen en op zoek te gaan naar het meest comfortabele standpunt om het werk te bekijken. Maar echt comfortabel wordt het niet, want het begluurde vage beeld valt niet scherp te stellen.

Read more for Paul Kooiker Seminar...