KATRIEN DE BLAUWER
"INAPPROPRIATE REPETITIONS"
Collages Inkjet printing - hand bound 20 x 15 cm - 40 pages - hardcover 2012, 100 numbered copies
Katrien De Blauwer was born in 1969 in Ronse, Belgium. At 18 and having suffered a rather troubled childhood she left for Ghent to study arts (painting). She then moved on to Antwerp to study fashion at the Royal Academy. She abandoned this training after two years. Katrien collects and cuts up images since a very long time, but she does not want to be labeled as a traditional collagist. Her collages are a means to explore her own unconsciousness as well as the reader's. The style is evocative and her works are open to interpretations, like short unfinished stories.
Emotions have always been the driving force and main consideration in what I do and make. I am also strongly drawn to the uncomfortable in human emotion, like pain, sorrow, loss, desire. It’s about life and death, what we are, what we signify, how we are loved.
I like the directness of pictures and their presence. With my idiosyncratic, condensed cuts and pastes I try to relate a story of my own. In doing so, I find, often unwittingly, new meanings and associations, which also has a therapeutic effect on me. It’s a process of finding my own language and listening to it.
Interview met Katrien De Blauwer, sept 2014
Hilde Van Canneyt: Hallo Katrien, op je website staat te lezen dat een belangrijke overweging om je beelden te maken, emotie is. Je bent ook aangetrokken door ongemakkelijke affecten zoals pijn, verdriet, angst, verlangen en obsessie. Daarnaast ‘hou je’ ook van de dualiteit leven en dood, van de liefde…
Katrien De Blauwer: Emotie is inderdaad mijn belangrijkste drijfveer. Ik ben een overgevoelig persoon en ik probeer dat te uiten via mijn werkjes. Het zijn eigenlijk allemaal vertalingen van een aantal thema’s die mij bezighouden en uit mij borrelen. Vandaar dat er ook bepaalde elementen steeds terugkomen en dat mijn werk vaak een variatie is op een reeks thema’s. Hierdoor heeft het na al die jaren ook een zekere maturiteit gekregen. Het is zo dat als je iets lang doet, je er ook steeds beter in wordt. Het is zoals een taal leren. Onlangs zag ik een documentaire over Michelangelo Antonioni waarin hij zei: “Als men mij iets vraagt, antwoord ik door een film te maken.” Daar zit heel veel in, vind ik. Hij gebruikt zijn films als zijn taal, en ik mijn collages.
Lees verder ...
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten