Palermo John Riddy De Pont Museum Tilburg Architecture Photography

John Riddy

Northampton UK 1959, woont en werkt in Londen

One of the most distinctive voices in British contemporary photography, John Riddy’s practice exists in a singular relationship to a particular photographic inheritance. His photographs are meditations on the individuality and poetry of certain places. His subject matter is broad – ranging from the unassuming domestic interior to images of Renaissance or Modernist architecture and the specific qualities of certain city spaces. Time, atmosphere, spatial illusion and cultural histories are compressed and extended in pictures that aim to defeat our expectations of photographic descriptions.

watch interview with John Riddy on Tate Shots 

Het werk van John Riddy, een van de meest markante figuren in de hedendaagse Britse fotografie, is gebaseerd op een unieke relatie met een bijzondere fotografische erfenis. Zijn foto’s zijn bespiegelingen over de eigenheid en poëzie van sommige plekken. Zijn onderwerpkeuze is breed: van het pretentieloze huiselijke interieur tot foto’s van renaissancistische en modernistische architectuur en de specifieke kenmerken van bepaalde stedelijke ruimtes. Tijd, sfeer, ruimtelijke illusie en culturele geschiedenis worden gecomprimeerd en uitvergroot in beelden die onze verwachtingen van fotografische beschrijvingen teniet willen doen.

bekijk hier interview met Joihn Riddy op Tate Shots 

Palermo (Foro Italico)

2013

archival pigment print

74 x 85 cm (zonder lijst)

2013.JR.03

This series of Black and White photographs of Palermo were made over a three year period starting in 2011. As with many of Riddy’s previous projects, his interest was sparked by 19th century art – in this case, the photographs taken in Palermo by Gustave Le Gray, shortly after Garibaldi’s entry to the Sicilian capital in 1860.

Riddy focuses on the same historic centre; an amalgam of ruin and renovation; working class communities and markets; alleyways and quaysides. Often neglected while other areas were newly constructed, this urban centre has a weight of texture and history that is clearly documented in Riddy’s work. Despite the noise and energy of a modern urban centre, his photographs are silent, formally balanced and complex, exploiting the expressive power of the grey scale to make images with a stillness that is reminiscent of an empty stage.

He writes … “so much has happened recently in terms of technique and process. At its crudest we are all aware that a photograph can now be “made” at a desk. But the progression from subject to print can be refined and driven by individual sensibilities… for me that progression has to start outside my conceptual compass. I spend more time looking to make fewer photographs, and even longer trying to make a complete print. ”

Deze serie zwart-witfoto’s van Palermo is gemaakt over een periode van drie jaar die begon in 2011. Net als in veel van zijn eerdere projecten werd Riddy’s interesse gewekt door 19de-eeuwse kunst. In dit geval de foto’s van Palermo die door Gustave Le Gray in 1860 zijn gemaakt kort na de intocht van Garibaldi in de Siciliaanse hoofdstad.

Riddy richtte zijn blik op hetzelfde historische centrum, een amalgaam van verval en renovatie, arbeidersgemeenschappen en markten, steegjes en kades. Dit stadscentrum is dikwijls verwaarloosd terwijl in andere wijken nieuwbouw plaatsvond. Het draagt een gewicht aan textuur en geschiedenis dat duidelijk tot uiting komt in Riddy’s werk. Ondanks het lawaai en de energie van een modern stadscentrum zijn de foto’s van de kunstenaar rustig, evenwichtig van vorm en complex. Hij heeft de uitdrukkingskracht van grijswaarden gebruikt om foto’s te maken die de stilte ademen van een leeg toneel.

Hij schrijft: “De laatste tijd is er zoveel gebeurd op het gebied van techniek en proces. Heel grof gezegd zijn we ons er allemaal van bewust dat een foto tegenwoordig achter een bureau kan worden ‘gemaakt’. Maar deze ontwikkeling van onderwerp naar afdruk kan worden verfijnd en gedreven door individuele gevoeligheden… voor mij moet die ontwikkeling buiten mijn conceptuele kompas beginnen. Ik ben langer bezig met kijken om vervolgens minder foto’s  te maken en ben nog langer bezig om te pogen een complete afdruk te maken.”